Dezer dagen wordt de term "food insecurity" vrij veel gebezigd in Canada. Men heeft het dan over een chronisch gebrek aan voldoende eten waar velen onder lijden.

De onzekerheid waar men dan mee zit omschrijft het begrip "food insecurity". Men weet dan, van de ene dag op de andere, gewoon niet hoe je aan een maaltijd kunt komen. Dit heeft, uiteraard, met de armoede te maken waar veel Canadezen mee te maken hebben. Er komt niet genoeg geld binnen om de dagelijkse behoeften te kunnen dekken.

Bijna iedereen erkent dat het aantal armen in Canada snel is opgelopen, de afgelopen jaren. Alhoewel de werkloosheid gering is en de officiële minimumlonen zijn opgetrokken, is men financieel toch slechter af. De hoofdredenen daarvoor zijn de enorm opgelopen voedselkosten maar ook de veel hogere huisvestingskosten. Wie extra veel huur moet betalen, die kan dat geld niet aan eten uitgeven.

Al decennia lang worden de meest behoeftigen in Canada geholpen door de "Food Bank". Deze is inmiddels een vrij gewoon onderdeel geworden van het dagelijkse leven in haast alle plaatsen van dit land. De "Food Bank" draait voornamelijk op vrijwilligers die gedoneerde etenswaren uitgeven. Het systeem wordt aangevuld met bijvoorbeeld overheidssubsidies en financiële bijdragen van particulieren en bedrijven.

Maar er zijn nog heel wat andere liefdadigheidsinstellingen die ook een enorme toename van de behoeftigen hebben bespeurd. Daar zitten instanties bij met hoopgevende namen als Bridges out of Poverty, St Mark's Food Pantry, WeBridge, Life Span en Friendship Centre. Elk heeft een andere doelgroep, gebaseerd op bijvoorbeeld de sociaal-culturele achtergrond.

Ook deze instellingen kunnen het allemaal niet bijhouden en kloppen aan bij de meest bekende instantie, wat dan inderdaad de "Food Bank"  is. Of die de andere hulpverleners ook kan helpen.

Nogal wat inwoners die lijden aan "food insecurity"  moeten dan ook echt scharrelen. Een beetje hulp van deze instelling, een beetje van ergens anders. Misschien ook af en toe maaltijd uit de gaarkeuken. En af en toe helemaal niks, dat kan ook voorkomen.



Bijna alle andere Canadezen schudden dit toenemende probleem gewoon van zich af. Velen zijn er trouwens van overtuigd dat die armoede gewoon dikke bult, eigen schuld is.