Zeg toch gewoon wat je bedoelt?
Je komt uit een land waar mensen vaak recht voor je raap zeggen wat ze bedoelen. Zulke directheid wordt in Canada vaak gezien als onbeschaafd. Je moet je daarop instellen.
Het is beslist nog de Engels invloed in Canada om met veel woorden eigenlijk niets te zeggen maar toch vriendelijk, voorkomend en beleefd over te komen. De confrontatie en meningsverschillen ga je zo goeddeels uit de weg.
De "feel-good" maatschappij is alomvattend. Je moet zelf blij worden van alle gemakkelijke en hoffelijke woordjes maar ook je gesprekspartner moet er blij van worden. Iedereen blij met een voortdurende glimlach.
Sommigen worden hier na verloop van tijd juist kriegelig van. Moet dit nou echt zo; kun je niet gewoon zeggen wat je bedoelt?
De opgelegde beleefdheid komt soms wat vals over. Wat bedoelt men eigenlijk als ze zo hoffelijk proberen te doen?
Het bekendste voorbeeld van valse hoffelijkheid is de eindeloos uitgesproken vraag van "How are you doing". Zoals bekend wil men helemaal niet weten hoe het met je gaat; dit is slechts een beleefdheidsformule.
Maar er zijn zoveel voorbeelden. Tot aan mensen waarmee je uitgebreid hebt staan praten tijdens een gelegenheid en die echt vlot, leuk en vriendelijk deden - maar als je ze dan morgen tegenkomt, dan herkennen ze je niet eens meer.
Een geïmpliceerde uitnodiging om een vriendschap aan te gaan blijkt vaak slechts een spraakformule te zijn zonder enige inhoud.
Als een Canadees tegen je zegt "we should have lunch some time" of het kan ook koffie of een kroegbezoek zijn, dan betekent dat verder niets. Die lunch, koffie of wat dan ook, daar komt meestal niets van. Misschien was de uitnodiging slechts een beleefde manier om het gesprek af te ronden?
De beleefdheid gaat zelfs zover dat je een afwijzing op een sollicitatie vaak krijgt in de meest softe bewoordingen. Ofschoon men zeer onder de indruk was van bla bla bla, heeft men toch besloten ...
Sommige immigranten pakken de onoprechte beleefdheid gemakkelijk op, voor anderen wil het maar niet lukken.
Maar beleefd, dat is toch juist goed?
Beleefd doen is een geweldig uitgangspunt. Bijna niemand vindt het leuk om bewust anderen te beledigen, maar of onoprechte beleefdheid nu heus zo productief is, daarover lopen de meningen uiteen.
Hoe dan ook, sommigen vinden het geweldig en weer andere lopen gillend weg als ze weer eens geconfronteerd worden met, in hun ogen, een overdreven uiting van voorkomendheid.