Armoede en eigen schuld

Je komt in Canada nogal vaak mensen tegen die echt arm zijn. Er zijn veel zwervers, daklozen of bedelaars, vooral in de grote steden.

Armoede in Canada kun je ook zien aan het huizenbestand, dat hier en daar echt op sloppenwijken begint te lijken. Dat is niet alleen in de grote steden, ook in de dorpjes kun je schrijnende gevallen van armoede tegenkomen.

Een opvallend verschijnsel in Canada is dat velen er niet alleen nonchalant op reageren, maar ook hard neerkijken op "dat soort mensen". Velen vinden dat het gewoon hun eigen schuld is. Hadden ze maar harder moeten werken.

Bijstandsniveau

Definitie van armoede

Eigenlijk is er geen definitie van armoede in Canada. Er is wel een officiële armoedegrens maar als je daar onder zit, dan geeft je dat maar nauwelijks rechten.

Bijstand voor daklozen en zwervers is minimaal en hangt erg af van waar je je bevindt maar nooit meer dan een habbekrats. Dat komt omdat men geen vast adres heeft.

Huursubsidie bestaat hier niet.

Verslaafden

Van het ene probleem in het andere

Psychiatrische klinieken zijn al decennialang dicht. Men krijgt een pilletje.

Als de situatie vervolgens toch uit de hand loopt, dan is er nauwelijks opvang.

Verslaving en allerlei andere misstanden liggen op de loer. Zwaar verdovende middelen leveren duizenden slachtoffers per jaar op.

Liefdadigheid

Ook dat is vaak meer dan droevig

Gelukkig zijn er nogal wat "food banks" in Canada. Deze zijn de afgelopen jaren stukken drukker geworden.

Ook zijn er gaarkeukens en andere instellingen, gebaseerd op liefdadigheid.

Vooral in de grote steden is het een zeer droevig gezicht de enorme drukte te zien bij dit soort uitgiftepunten. De politie moet er vaak bij aanwezig zijn.