Trots meldt het stadsbestuur van Toronto dat ze zojuist besloten hebben liefst vijf “warming centres” in de stad te openen. Wat ze daarmee bedoelen is snel uitgelegd.

Voor een ieder die op straat moet wonen (en dat zijn er duizenden in zo’n stad als Toronto) wordt het behoorlijk ondraaglijk als de echte Canadese winterkou intreedt. Omdat dit nu het geval is (het wordt echt koud gedurende de nachten) opent men uit humanitaire redenen de zogenaamde “warming centres”. Daar kan iedereen terecht die de kou probeert te ontvluchten.

De komende nachten staat er een stevige wind, zo luiden de voorspellingen. Dat is niet echt doenlijk voor de velen die geen woning hebben. Men heeft dan wellicht een plek bij een van de “shelters”, wat liefdadigheidsinstellingen zijn die een slaapplek aanbieden. Daar kan men dan een aantal uren verblijven, alvorens weer verder te moeten schuifelen op de barkoude straten van deze miljoenenstad.

Afgezien van de barre wind, wordt het misschien een graad of min tien en wellicht zelfs nog kouder. Hoe dan ook, bepaald geen temperaturen waarbij een slechtgekleed mens het lang kan uithouden. De meeste daklozen zijn ook nog eens straatarm en hebben dus geen geld om behoorlijke kleding aan te schaffen. En misschien ook niet de mentale doorzettingskracht om op tijd bij een derdehandskledingmagazijn langs te gaan.

De kans bestaat werkelijk dat men doodvriest in de bittere kou. Elk jaar komt dat voor en het gemeentebestuur vindt dat er toch iets ondernomen moet worden om het leven ietsje draaglijker te maken voor de minstbedeelden. Zo is het gekomen dat deze “warming centres” in het leven worden geroepen.

Wat kun je verwachten? Uiteraard niet veel want het is een heel erg tijdelijke opvangplek. Er wordt aangegeven dat men ontvangen zal worden door een medewerker, dat men kan rusten op een brits en dat er kleine snacks uitgegeven zullen worden. Geen bewassing dus en al zeker niet een behoorlijke maaltijd – dat zou allemaal te luxueus wezen. De bedoeling is dat men de nacht doorkomt, meer niet. Vervolgens mag men het ook weer helemaal zelf uitzoeken.

Het is hier niet mogelijk om een plek te reserveren en de gegadigden worden toegelaten op basis van wie het eerst komt, die het eerst maalt. Als het “warming centre” vol is, dan regelt het stadsbestuur ook zelfs nog het vervoer in een verwarmde stadsbus naar een andere opvangplek. Wat een weelde!

Uiteraard lost deze aanpak het probleem niet op en dat is ook echt niet de bedoeling. Men wil slechts bereiken dat de daklozen levend de nacht doorkomen. Ook de politie houdt een oogje in de gaten. Die weten wel in welke stegen en portieken er vaak zwervers proberen te overnachten. Met zachte dwang neemt men die dan mee om ook hen af te leveren bij een opvangplek of bij een “warming centre”.

Zo mensvriendelijk als dit allemaal moge klinken, het blijft wel een schandplek op welvarend Canada. Hoe is het toch mogelijk dat er duizenden zijn die haast volledig verstoken blijven van de verworvenheden van de moderne samenleving? Wil men daar dan niet echt iets aan doen?