Canadezen houden wel van een drankje, een alcoholisch drankje wel te verstaan. Nogal wat mensen hebben een vast merk waar ze erg aan gehecht zijn. Om dat ooit te veranderen? Oei, oei.

Toen de premier van de provincie Ontario dan ook aankondigde dat de verkoop van Amerikaanse alcoholische dranken stopgezet zou worden, indien dictator Trump inderdaad met zijn agressieve invoerrechtenbeleid zou beginnen, raakten velen daarvan in vervoering. Het zal toch niet waar wezen dat ze hun vaste merk niet meer kunnen kopen?

Het klopt wel dat Amerikaanse drank (bier, wijn, sterke maar ook mixdrankjes) vrij populair is in Canada. In elke staatsdrankwinkel loop je tegen hele schappen aan waarin trots de producten uit de Verenigde Staten worden aangeboden. Nog nooit eerder zijn moderne Canadezen ermee geconfronteerd geweest dat die dranken zomaar niet beschikbaar zouden wezen. Whiskey uit Tennessee, wijn uit Californie, bier uit Detroit, de keuze is altijd overweldigend geweest. Althans: sinds de drooglegging en die kan geen mens zich meer herinneren.

Het is al opmerkelijk dat dit zomaar zou kunnen, zo’n verkoopbeperking. Doordat alle drank in de provincie Ontario centraal wordt ingekocht door de LCBO (Liquor Control Board of Ontario), is het inderdaad doenlijk om bepaalde productstromen stop te zetten. Of door dit dreigement van de premier bereikt kan worden dat Dictator Trump zijn plannen in de ijskast zal zetten betreffende de invoerrechten tegen Canada, dat is een ander verhaal. Je zou haast denken van niet.

De brede reactie uit geheel Ontario zou nu misschien moeten wezen dat we wel andere drank zullen gaan kopen. Er is immers uitstekende Canadese Whiskey, er zijn voortreffeliljke wijngebieden in het land en bier brouwt men ook graag en goed op alle mogelijke plekken in Ontario en in heel Canada. Er zullen geen tekorten van komen, zo mag je aannemen.

Maar wat gebeurt er nu ineens? De verkoop van Amerikaanse alcoholische dranken is omhoog aan het schieten. De LCBO kan het gewoon niet bijhouden. Mensen thuis halen wat extra flessen voor de voorraadkast en horeca-instellingen slaan goed in zodat men dadelijk de klanten niet hoeft teleur te stellen. Er moet snel extra drank besteld worden uit de VS – vlug, vlug nu het nog mag en kan.

Daarmee is het opmerkelijke gebeuren een feit dat de Amerikaanse destillateurs, wijngroothandels en bierfabrieken uitstekend zaken kunnen doen. Ze zullen er misschien nog Trump-gezinder door worden. De despoot hoeft maar met een dreigend woord te komen en de verkoopcijfers schieten omhoog, de winst neemt enorm toe terwijl de leveranciers en de transportbedrijven overuren draaien.

Nog voordat Trump ook eigenlijk deed waarmee hij dreigde, hebben zijn uitlatingen al een bepaald effect op de markt. Opmerkelijk, dat kunnen we toch wel zeggen.

Kunnen verstokte drinkers in Canada dan dadelijk zelf wat drank gaan inslaan in de VS en die zelf de grens over rijden? Nee, dat is al decennialang aan banden gelegd. Dan moet je toch nog invoerrecht betalen, en flink ook. En dadelijk misschien nog veel flinker?

Als doekje voor het bloeden kunnen we nu nog hopen dat de verkoop dadelijk toch ineens zal inklappen als er inderdaad zo’n verbod komt, of althans een gigantisch revancherend invoerrecht.