Het is hartverscheurend wat voor ellende de mensen moeten doorstaan in verschillende delen van de aarde. Geen wonder dat er veel vluchtelingen zijn: oorlog, honger, armoede ...

Ook Canada krijgt flink wat vluchtelingen te verwerken. Vorig jaar waren het er ongeveer 75.000; natuurlijk een stuk minder dan het aantal "gewone" immigranten (half miljoen mensen) en ook minder dan het aantal "tijdelijke" immigranten (voor studie of werk). Opvallend is dat er veel vluchtelingen uit Mexico naar Canada komen. Andere veelgenoemde vluchtlanden zijn Haïti, Turkije, Iran en Colombia. Oekraïners zitten hier trouwens niet bij want die vormen een speciale groep (Authorization for Emergency Travel).

Hoe dan ook, heel wat mensen komen in nood naar Canada. Opvallend is dat de meesten naar de drie grootste steden trekken: Vancouver, Toronto en Montreal. Inmiddels zegt de federale regering dat dit zo niet langer door kan gaan. De druk van al deze nieuwe bewoners, bijvoorbeeld op de zorg en op de huizenmarkt, is te groot. Men heeft dan ook een plan gesmeed om de vluchtelingen ietsje gelijkmatiger over het land te gaan spreiden. Zou het lukken?

De provincies New Brunswick en Nova Scotia zijn geselecteerd om "met gepaste spoed" elk zo'n 5000 vluchtelingen op te nemen. Als je denkt dat die met open armen zitten te wachten om het probleem te helpen oplossen, dan heb je het goed mis. Meteen wordt er uitgebreid protest gehoord uit deze streken omdat men het niet eens is met het federale voorstel.

Waar het misschien een beetje om gaat is dat de federale overheid geen geld beschikbaar stelt voor de opvang - wat ze trouwens in de grootste steden van het land eigenlijk ook niet doen. Maar in de kleinere provincies zijn de budgettaire problemen al heel lang bijzonder ernstig. Men heeft vaak niet eens voldoende geld in kas om de basisbehoeften van de plaatselijke bevolking af te dekken.

Afgezien van het feit dat men geen geld toe krijgt aangeboden bij dit plan, is men ontstemd over het feit dat er geen overleg is gepleegd. Het plan wordt ineens opgelegd. Daar is men niet van gediend - ofschoon het natuurlijk terstond duidelijk is dat enig overleg toch oeverloos zou wezen. Men wil het gewoon niet, al die mensen die binnenkomen met al hun problemen.

Want waar moeten die duizenden mensen gaan wonen? En naar welke huisarts zullen ze moeten? Naar welke scholen moeten de kinderen? Ook in dit deel van het land (nee: vooral in dit deel van het land) zijn er al onvoldoende woningen, zijn er bij lange na niet genoeg artsen en de scholen puilen langs alle kanten uit. Hoeveel fysieke ruimte er ook lijkt te zijn, er is in deze Canadese uithoek vrij weinig te verhapstukken.

Mogelijk betreft het hier slechts een politiek spel (men wil geld op de plank zien) maar het zou ook kunnen dat er de bekende racistische en xenofobe principes achter steken. We letten intussen op het nieuws om te zien hoe dit lelijke verhaal gaat uitpakken.