Dat er in Canada veel daklozen zijn, moge bekend wezen. Minder bekend is dat men er hier en daar wat aan probeert te doen. We kijken even of men dat succesvol weet te doen.

Er zijn vele manieren waarop je daklozen kunt opvangen - een bekende methode in Canada is om de mensen naar een "shelter" te sturen. Een slaaphal dus eigenlijk. Het is een wrede en behoorlijk mensonterende manier om de nacht te moeten doorbrengen.

Het kan ook anders. In het stadje St John's (Newfoundland) heeft het provinciaal bestuur een leegstaand hotel afgehuurd teneinde daar doorgangshuisvesting in aan te bieden voor mensen die van de straat geholpen moeten worden teneinde in meer permanente huisvesting terecht te komen. Er zouden op deze plek liefst 140 daklozen tegelijk geholpen kunnen worden.

Ofschoon het doorgangshotel al een maand of negen actief is, wonen er inmiddels slechts 43 mensen in het gebouw, allen nadrukkelijk slechts tijdelijk. Opvallend is dat er veertig personeelsleden van allerhande pluimage bij deze bedrijvigheid behoren. Van sociaal werkers tot medici, schoonmakers, keukenpersoneel en natuurlijk ook beveiligingswachten. De verhouding van bijna één-op-één bewoner/personeel wordt door sommigen toch wat overdreven gevonden.

Een nieuwsartikel van CBC, toch niet een sensatieblad, geeft aan dat men het hotelgebouw juist heel rustigjes aan wil vullen omdat het anders te ontwrichtend zou wezen. Er komen slechts enkele mensen per maand bij terwijl er af en toe ook al iemand doorstroomt naar permanente huisvesting. Tja, zo kan het gebeuren dat het hotel na zo lange tijd nog voor twee derden leeg staat.

Opvallend is verder wat dit allemaal moet kosten. Afgezien van de gigantische personeelskosten wordt het gebouw, naar verluidt, geleaset van de eigenaar voor $6,9 Miljoen per jaar. Voor een toch al leegstaand gebouw is dat wel erg veel. Zo'n bedrag zou meer kloppen als eenmalige aankoopprijs, maar toch zeker niet als jaarlijks terugkerende huurlast. Iemand heeft er waarschijnlijk een foutje gemaakt.

Boze tongen beweren al dat dit weer zo'n typisch geval van doorgestoken kaart zou kunnen wezen. Dat er hier een ondernemer (de eigenaar van het gebouw) op schunnige wijze wordt bevoordeeld op kosten van de gemeenschap.

Hoe dan ook, om mensen in een "shelter" opeen te pakken is onaanvaardbaar. Het andere uiterste, om zo nadrukkelijk met bakken geld te smijten, dat kan ook wel beter. Zou men het ooit leren?