Wie als Canadees een paspoort nodig heeft, die doet een aanvrage per post. Als alles goed gaat, wordt het paspoort dan uiteindelijk ook weer per post aan je toegestuurd.

Maar … hoe gaat dat nu, terwijl er weer eens flink gestaakt wordt bij de posterijen? Naar wordt medegedeeld, heeft het Canadees centraal paspoortbureau (Service Canada) al een week voordat de staking begon alle af te geven paspoorten veiligheidshalve vastgehouden. Naar verluidt, liggen er inmiddels 85,000 paspoorten en aanvragen in de ijskast, terwijl iedereen beleefd wacht of de posterijen misschien weer willen gaan werken.

Het zal je toch maar overkomen dat je een onbekende tijd moet wachten op je paspoort. Veel Canadezen bestellen pas een paspoort als er een reis op komst is – je kunt er dus geheid vanuit gaan dat er heel wat mensen nu behoorlijk in de piepzak zitten. Waar blijft het paspoort? Moet de reis om die suffe reden misschien worden afgezegd?

Er is wel een soort oplossing die voor sommige wachtenden toegepast kan worden. Men kan het paspoort ter plekke gaan afhalen bij een “Service Canada” balie. Maar dat kan alleen als het paspoort ook werkelijk beschikbaar is en gevonden kan worden. Vervolgens moet je dan maar hopen dat er niet een gigantische rij staat bij de balie. Overigens kan dat ook betekenen dat je urenlang in de auto moet gaan zitten om bij zo’n balie terecht te komen. Wat een gedoe toch.

Uiteraard is dit slechts een voorbeeld van burgers die lelijk in de aap gelogeerd zijn door de poststaking. Wie een inkomen krijgt van de federale overheid krijgt dat meestal gewoon overgemaakt zodat het vanzelf gestort wordt op de bankrekening. Maar er zijn nog altijd tienduizenden Canadezen die liever een papieren cheque ontvangen – en die komt per post. Er is een regeling getroffen met de vakbond dat dit soort enveloppen toch bezorgd worden – dus dat is netjes.

Maar die regeling geldt alleen voor bepaalde cheques van de federale overheid en weer niet of slechts ten dele voor poststukken van een provinciaal bestuur of van een gemeente. Als je zo de sociale media inkijkt, dan zijn er honderden en duizenden klagers, die maar zitten te wachten op iets dat per post had moeten komen maar plotseling gewoon niet komt opdagen. Dat kan om van alles en nog wat gaan, soms zelfs om zaken die met een al dan niet legaal verblijf in Canada te maken hebben.

Het kan om gezondheidskwesties gaan, om juridische, fiscale of politieke zaken, om financiële en investeringskwesties, om oud zeer uit het buitenland waar men snel op moet reageren, om aanvragen voor van alles en nog waar veel van af kan hangen – en van wie weet wat nog meer.

En zo blijkt dat het land toch eigenlijk nog erg afhankelijk is van de aloude posterijen. Er zijn heus zoveel alternatieven om geld van “a” naar “b” te krijgen of om documenten te versturen, maar nog altijd lopen velen vast als het niet in het postvakje wordt bezorgd.

Wat dan wel echt achterlijk is, dat veel mensen een eind gaan rijden om iets te gaan ophalen dat anders thuisbezorgd geweest zou zijn. Moet je nagaan wat dat kost. In een modern land zou je het toch iets anders verwachten.