Als je binnen Canada verhuist van de ene naar de andere provincie, dan veranderen er heel wat dingen. Vandaag kijken we eens hoe het dan zit met de kentekenregistratie van je auto.

Omdat elke provincie een eigen kentekenregistratie heeft, kun je verwachten dat je je auto opnieuw moet aanmelden en vervolgens door een aantal hoepeltjes moet springen om alles geregeld te krijgen. Vaak is het eenvoudig maar in sommige provincies kan het een heel gezeur inhouden en je wordt dan af en toe van het kastje naar de muur gestuurd.

Wat opvalt is dat je nooit opnieuw de omzetbelasting hoeft te betalen. Als men een auto als verhuisgoed meeneemt, dan ontspring je die dans. Dat klinkt misschien heel logisch maar dat is het niet echt. In veel provincies moet je bijvoorbeeld wel telkens weer de volle omzetbelasting betalen als je een gebruikte auto overschrijft van de een op de ander. Dat gaat om flinke bedragen, dus dat zo’n taks niet geheven wordt bij een verhuizing, dat zien velen dan als een klein geschenk.

In sommige provincies moet je de auto eerst laten keuren voordat die aangemeld kan worden. Men kijkt dan na of de technische staat deugt, wat ook weer logisch is als je je bedenkt dat de meeste provincies helemaal geen periodieke autokeuring meer hebben. Zo worden wrakken of auto’s met ernstige gebreken in ieder geval op dat moment toch nog onderschept. Men kijkt trouwens ook na of het chassisnummer echt klopt, wat samenhangt met de bestrijding van wagendiefstal.

De verplichte verzekering van de auto is ook wel een dingetje. In veel provincies moet je aantonen dat de auto verzekerd is in de provincie van aankomst. Op zich kan dat lastig zijn om snel geregeld te krijgen, dus daardoor kan flink vertraging optreden. Niet alle verzekeringsmaatschappijen regelen dekking in alle provincies. Bovendien zijn er verzekeringsvoorschriften die soms op haast kolderieke manier afwijken van provincie tot provincie. Het is maar het op welk stokpaardje men hier of daar wil hameren.

Al met al kun je uiteindelijk dan toch in aanmerking komen voor de zo begeerde kentekenplaten van je nieuwe provincie. Dat is nooit gratis. Er is een aanvankelijk tarief om te mogen registreren, maar in veel provincies ook een jaarlijks terugkerend bedrag als een soort eindeloze registratiebelasting. Men noemt het angstvallig geen wegenbelasting – die is er inderdaad niet in Canada. Maar op andere manier moet je toch echt wel iets betalen.

Die registratiebedragen zijn minimaal voor mensen die de Europese tarieven gewend zijn. En toch zijn ze in de ene provincie hoger dan in een andere dus je voelt hem al aan: er zijn altijd mensen die proberen toch in de goedkopere provincie geregistreerd te blijven. Dat mag niet want je moet overal binnen 90 dagen na aankomst je registratie in orde hebben.

In sommige delen van Québec, bijvoorbeeld, moet je een flinke heffing betalen die deels ten goede komt aan het openbaar vervoer. Sommigen proberen dit met man en macht te voorkomen en blijven dan moedwillig extra lang met de nummerplaten van de vorige provincie rijden. Da’s verboden en het kan zelfs tot flinke boetes leiden.

Ook verzekeringsmaatschappijen vinden het maar niks als je niet woont op de plek waarvoor je bent verzekerd. Er zijn al gevallen bekend van mensen die daarbij vastlopen, bijvoorbeeld na een aanrijding. Reden te over je toch maar gewoon aan de regels te houden?