Veel Canadezen zijn bekend met het gebruik om even de grens met de Verenigde Staten over te wippen om daar snel bepaalde dingen in te slaan en natuurlijk ook de tank goedkoop vol te gooien.

Kenners weten precies wat wel loont en wat niet. Afgezien van de pret om iedereen te slim af te zijn, vinden velen dat er ook meer keus is in de winkels in de VS. Reden genoeg voor een vrij grote groep Canadezen, om de rit regelmatig te maken.

Ineens begint dit patroon zich sterk te veranderen en je raadt het al, dat heeft te maken met de invoerrechten die Dictator Trump heeft afgekondigd. Om te beginnen zijn veel Canadezen er plotseling van overtuigd dat het beter is om thuis te shoppen dan in zo’n vijandig land. De gedachte is dat men zijn trots op Canada zo ook met de portemonnee kan laten zien.

Wat verder ook meespeelt is dat er door de overheid, door de media en in het algemeen op wordt gehamerd dat van elke Dollar die men in de VS spendeert er een paar centen naar de VS-oorlogsmachine doorstromen. Sinds dat land zich zo tegen Canada keert, zou je kunnen beweren dat men dan zijn eigen geld, zij het indirect, tegen Canada inzet. Hoe pijnlijk!

Met alle emotionele praat achter de rug, blijkt nu ook dat er vrij weinig winst nog te behalen is door de koersverschuiving tussen de Amerikaanse Dollar en de Canadese. Die koers is aan wijzigingen onderhevig maar staat de laatste weken er wel heel pietluttig voor. Als dat zo doorgaat, dan komen de Amerikanen dadelijk nog boodschapjes doen in Canada. Voor sommige producten gebeurt dat trouwens af en toe al, momenteel bijvoorbeeld voor eieren.

Nogal wat Canadezen zijn het verder behoorlijk zat om aan de grens met de VS elke keer aangekeken te worden of je een misdadiger bent. De ondervragingen die sommigen daar krijgen zijn gewoon onaangenaam. Het lijkt wel of ze een smokkelbrigade op het spoor zijn. Heb je misschien verdovende middelen bij je? Of verberg je vluchtelingen in de kofferbak?

Het nieuwste probleem is dat van de invoerrechten. Zoals bekend heeft Trump die afgekondigd voor spul dat van noord naar zuid gaat, maar er zijn inmiddels ook al tegenmaatregelen voor spul dat van zuid naar noord gaat, richting Canada dus. Het probleem daarbij is dat het voor een leek nauwelijks bij te houden is waar wel en geen plotselinge invoerrechten op geheven zullen worden. Je hoort dat misschien pas aan de grens. Daarmee kan het een gevalletje van weg-winst worden.

Die onzekerheid weerhoudt nu juist veel Canadezen ervan om hun frequente “cross-border” reisjes vol te houden. Niet alleen is de lijst van te belasten artikelen behoorlijk ingewikkeld, er wordt ook benadrukt dat deze lijst aan verandering onderhevig is. Welke producten erop staan of wat voor tarief je krijgt aangeboden, niemand weet het echt. Wie durft er dan nog zo zijn nek uit te steken?

Wat wel van toepassing kan zijn is een douanevrijstelling als je bepaalde tijd het land uit bent geweest. Wie bijvoorbeeld meer dan 24 uur is weggeweest, krijgt een vrijstelling voor goederen ter waarde van $200. Na 48 uur is dat zelfs $800. Maar voor een dagreisje om goedkoop boodschappen te doen zijn er geen vrijstellingen.

De vage onzekerheid past wel in het beeld dat Trump de wereld heeft ingezonden, de laatste weken. Hoe wij er mee om moeten gaan, blijft raadselachtig.