Nogal wat mensen in Canada wonen in een “Mobile Home Park”. Het betreft een groot stuk grond waarop bewoners een min of meer tijdelijke woning kunnen plaatsen.

Om er een woning te mogen neerzetten, vereist de maandelijkse betaling van huur – voor het deelstukje grond dat je in gebruik hebt. De verhuurder levert meestal ook andere diensten, zoals afvoer van huisvuil, sneeuwruimen, drinkwater en algemeen onderhoud van wegen en paden.

Doordat het hier om huur gaat, zijn er verschillende potentiële problemen die zich kunnen voordoen. Om te beginnen kan het huurbedrag regelmatig worden aangepast. Er zijn gevallen bekend van mensen die ineens honderden Dollars meer moeten betalen, per maand, om te mogen blijven wonen op het stukje huurgrond.

Er zijn ook gevallen bekend dat de verhuurder doodleuk de huur opzegt. Hier en daar kan dat ook en dan moet de huurder opkrassen. Men dient dan het bouwsel mee te nemen, wat vaak nog niet zo gemakkelijk is. Als het al kan, dan is het erg ingewikkeld en kostbaar. Een “mobile home” is namelijk vaak helemaal niet zo mobiel als men eerst dacht.

Wat aanvankelijk een voordelige manier van wonen leek, wordt dan een behoorlijke nachtmerrie. Als de huur grof verhoogd wordt, dan kan men vaak weinig doen. Ja, je kunt gewoon betalen. Maar als dat echt niet gaat, dan kan een financieel gat ontstaan. Wie zijn huur vervolgens niet volledig betaalt, die kan uit het park worden gezet.

Ofschoon de semi-tijdelijke woningen op zo’n park op zich verhandelbaar zijn, kan het nog best lastig worden om een koper te vinden. Als bekend wordt dat de grondhuur telkens maar verhoogd wordt, dan zal zelfs de meest enthousiaste kandidaat-koper toch bedenkingen kunnen krijgen. En als bekend wordt dat de grondeigenaar het terrein wil gaan ruimen en alle huren op hoopt te zeggen, dan is de opstal eigenlijk zelfs onverkoopbaar geworden.

Een echt probleem is ook dat men geen hypothecaire lening kan krijgen voor dit soort woningen. Vooral omdat wonen op een dergelijk park eigenlijk een oplossing is voor de minst-verdienenden, is haast iedereen toch echt afhankelijk van geleend geld. Daar is dan wel een oplossing voor met een soort persoonlijke lening, maar die zijn vrij duur en ook niet altijd zo gemakkelijk af te sluiten, zeker niet voor een langere termijn, zoals bij een gewone hypotheek.

En dan zijn er de parkregels. Er zouden beperkingen kunnen gelden, zoals voor het gebruik van een Barbecue, waslijnen of tuinaanleg. Leeftijdsgrenzen zijn er vaak ook, bijvoorbeeld met het oogmerk om kinderen te weren. Vaak is het zelfs verboden om de woning te verhuren, alleen de eigenaar mag er dan ook echt wonen. Zo’n regel lijkt logisch maar kan heel vervelend worden als men wil verhuizen en de verkoop wil maar niet lukken.



Waarom zijn deze parken dan toch zo populair, met al die duidelijke nadelen? Het zal duidelijk zijn, men kan er in beginsel vrij goedkoop wonen. Met de algemene Canadese woningnood zijn er vaak zulke markttekorten, dat woningzoekenden rare sprongen gaan maken.