Je denkt misschien dat je vrij bent van taboes - je gaat er van uit dat je over alles gewoon kunt spraken. Maar dat is eigenlijk niet zo. We hebben allemaal wel wat taboes.

In het Canadees Engels vind je, misschien wel als uitsteeksel van het Britse Engels, echt ontzettend veel taboes. Dingen waarover je niet dient te spreken en als je het toch doet, dan met verbloemende taal. Soms is dat ietwat belachelijk want je praat er dan toch over - maar dan "mag" het juist weer wel.



Denk even aan de aanduiding van mensen van bepaalde rassen. Zwart mag je niet meer zeggen en neger al helemaal niet. Maar als je "Afrikaans Canadees" zegt, dan mag het ineens wel - ofschoon het natuurlijk precies hetzelfde is. Ook voor Indiaan en Eskimo zijn er gekuiste uitdrukkingen: denk aan "native" en "aboriginal".

Nog wat leuke voorbeelden, dan maar? Ben je bij iemand op bezoek en krijg je aandrang, dan vraag je WEL naar de badkamer maar niet naar de WC. Als je toch WC of toilet zegt, dan weten ze meteen dat je uit een andere beschaving komt. Zoiets zég je toch niet, ha ha.

Je zult het ook niet in je harses halen om het over pleepapier te hebben. Daar is een veel beleefdere uitdrukking voor: bathroom tissue. Zeg maar zoiets als badkamer vliesjes. Iedereen weet terstond wat je bedoelt. Je hoort ook de uitdrukking "tissue" (zonder bathroom) maar dat is weer wat anders. Da's namelijk een papieren zakdoekje - die viezigheid moet je kennelijk ook verbloemen.

Zo zijn er natuurlijk nog veel meer eufemismen die gangbaar zijn. Als je bij de kruidenier vraagt naar "Sanitary products" dan bedoel je niet de schoonmaakproducten. Dit is de superbeleefde aanduiding voor tampons en maandverband. Noem het vooral niet bij wat het is, dat zou erg onbeschaafd en onbeschaamd wezen.,

In Canada gaan de mensen ook niet dood. Wat men liever zegt is "pass away". En zelfs dat is al wel een beetje beladen geworden. Zeg nu liever "pass". Als je zegt "he passed three months ago" dan weet iedereen wat je eigenlijk bedoelt. Ja ja, hij passeerde - hij kwam langs.

Maar andere heikele onderwerpen zijn in Canada juist geen taboe. Over geld word je bijvoorbeeld geacht heel gewoon en onbevangen te praten. Het is geen taboe hoeveel je verdient, wat je huis kost, of je bankroet gaat, hoeveel spaargeld je hebt. Grappig toch, die verschillen?