Een aanzienlijke bevolkingsgroep in Canada komt, van oorsprong, uit Duitsland. Het is interessant om te zien hoe trots velen zijn op hun Duitse afkomst.

Dit uit zich bijvoorbeeld in het bestaan van een florerende Duitse school: de Deutsche Sprachschule London, centraal gelegen in het zuidwestelijk deel van de provincie Ontario, waar altijd vrij veel Duitsers naartoe zijn geëmigreerd. In een gewoon Canadees schoolgebouw mag men dan op zaterdag aan de gang gaan. En zo verloopt het hier al 65 jaar.

De school is van belang voor ouders die hun kinderen de band met Duitsland willen tonen. Ook gewone Canadezen zijn natuurlijk welkom, indien men wat Duits wil leren. Handig, als men zaken wil doen in Duitsland - en zeker ook als men wellicht tewerkstelling beoogt in dat deel van de wereld. Hoe dan ook, er zijn redenen genoeg deze school te bezoeken.

De parttime vakleerkrachten moeten wel betaald worden, ofschoon velen graag als vrijwilliger ("Ehrenamtlich", dus) de school helpen. Men geeft aan met een jaarlijks budget van $65.000 rond te moeten komen. Daarvan komt een deel uit schoolgelden, een deel van giften, maar ook een deel van de Duitse overheid dankzij de Zentralstelle für das Auslandsschulwesen in Berlijn.



Ineens heeft de plaatselijke "School Board" nu echter besloten dat de bijdrage voor huur van het schoolgebouw op zaterdag door de Deutsche Sprachschule moet worden bijgesteld. Die bedroeg $5.400 per jaar; die wordt voor het komende schooljaar plotseling op $22.000 gezet. Zo'n idiote huurverhoging haalt de media wel. De directeur van de Duitse school laat inderdaad een luid protest horen.

In plaats van het bijleren te stimuleren, geeft de "School Board" nu juist aan dat ze een nieuwe melkkoe hebben gevonden om de budgettaire problemen te lijf te gaan. inderdaad, er zijn enorme tekorten waar men gewoon geen raad mee weet. De overheid heeft de geldkraan flink in bedwang en de vakbonden staan te dringen om iedereen beter te honoreren. Het geld is op. Het probleem is duidelijk. Dus zadelt men de "Deutsche Sprachschule" maar ineens met het probleem op.

De weinig elegante manier die men nu gekozen heeft, om dan maar die enge buitenlanders weer eens extra aan te slaan, past wel een beetje in de Canadese politiek van het vreemdelingenhaten. Dat een mens meer waard is als hij flink wat talen beheerst, dat wil er hier kennelijk niet in. De mensen moeten liever eentalig blijven.