Heel noordelijk in de provincie BC vind je Barkerville, een plaatsje dat nog altijd de sfeer ademt van de "gold rush" van 1860. Men heeft het fraai herbouwd of geconserveerd.

Het is een hele reis om daar eens te gaan kijken - maar een makkie vergeleken met de ontberingen die de pioniers ondergingen in de 19e eeuw. Er waren nog geen betrouwbare wegen, spoorwegen of wat dan ook. Alleen al de reis erheen was afzien; het verblijf in het stadje was uiteraard ook erg rauw.

In het theater kan men nog steeds terecht, de saloon en de herberg zijn drukbezochte plekken; het geheel is vrij toeristisch geworden maar het is wel een bestemming van betekenis. Hoe weinig geschiedenis er dan ook is in Canada, dit heeft men dan toch wel. De bezoekers komen van heinde en verre.

Of moeten we zeggen dat ze van heide en verre "kwamen". Want het stadje en de wijde omgeving ligt onder vuur. Letterlijk vuur, wel te verstaan. De bosbranden in dit deel van Canada zijn gigantisch. Eigenlijk kan de B.C. Wildfire Serivce wienig meer doen dan toekijken, al vliegen de blusvliegtuigjes af en aan.



En zo vreest men dan inmiddels dat het stadje hopeloos ten onder zal gaan in de bosbranden van BC, die dit jaar heviger zijn dan ooit. Bewoners en bezoekers worden inmiddels geëvacueerd; de vooruitzichten voor het behoud van de plaatsje zijn gering.

Toen hier in 1862 goud werd gevonden, ging het snel. De goudzoekers stroomden binnen met daarachteraan een stoet aan mensen die er zijdelings ook aan dachten te kunnen verdienen. Vlug, vlug, vlug werd het stadje opgebouwd totdat het in 1869 al ten onder ging, dankzij een brand in de "saloon". Het gehele dorp brandde vervolgens af.

Men is onmiddellijk begonnen met herbouwen en dat vooral ook ietsje slimmer, met de (houten) gebouwtjes niet meer al te dicht tegen elkaar aan. Zo zou brand minder kans krijgen - het principe heeft tot vandaag gewerkt. Maar nu komen de bosbranden. We wachten gespannen af.