Met de federale verkiezingen voor de deur in Canada (nog een dag of tien te gaan), worden velen het nieuws over dat onderwerp behoorlijk zat. Maar toch, hier gaan we nog eens een keer.



Er wordt namelijk vrij uitgebreid verhaald over die Canadese verkiezingen in nogal wat buitenlandse media. Dat is op zich ongebruikelijk want Canada is internationaal gezien niet zo’n zwaarwegend land. Het is nu de ongekend enorme opkomst van de Canadese Liberale Partij die de koppen haalt.

Nog maar drie maanden geleden was het overduidelijk dat de volgende Canadese regering er eentje van de Conservatieve Partij zou moeten worden. In januari nog stonden de voorspellingen op 20% van de stemmen voor de Liberalen en 45% voor de Conservatieven. Dankzij het Canadese districtenstelsel, zou dit een gegarandeerde absolute meerderheid hebben betekend.

En toen kwam Dictator Trump aan de macht. Nog maar nauwelijks zat deze despoot op het pluche of hij begon de meest agressieve, haatdragende maatregelen te verkondigen. Canada moest maar geannexeerd worden en de Canadese economie kapotgeconcurreerd, vooral met behulp van idioot hoge Amerikaanse invoerrechten. Toen hij bovendien de Canadese eerste minister aanduidde als de Gouverneur van de 51^ste Amerikaanse staat, was de maat vol.

Massaal kwam Canada in opstand tegen de toon van deze heerszuchtige machtswellusteling. Die is Canada compleet in het verkeerde keelgat geschoten. Een heel krachtige pro-Canada beweging kwam tot bloei. Met de VS wilde bijna geheel Canada niets meer te maken hebben. Amerikaanse producten zijn ineens niet te verkopen in Canada; reisjes naar de VS worden afgezegd door Canadezen. Ook zei bijna iedereen heel duidelijk dat er van een machtsovername in Canada, door de VS, absoluut geen sprake kon zijn.

Opvallend daarbij was dat de leider van de Canadese Conservatie partij af en toe werd aangeduid als de Canadese versie van Trump. Inderdaad had Trump lovende woorden over hem geuit. Alles bij elkaar opgeteld was dat genoeg voor heel veel Canadezen om hun politieke voorkeur snel bij te stellen.

Inmiddels hebben de Liberalen hun aanhang meer dan verdubbeld, terwijl die van de Conservatieven juist flink is teruggelopen. De Liberalen zullen vermoedelijk winnen. Niets is zeker tot de stemmen zijn geteld, maar men denkt zelfs dat er een absolute meerderheid in zit voor de Liberalen.

Afgezien van het Trump-effect, wat zit hier nou eigenlijk achter? Het zou wel eens zo kunnen zijn dat veel Canadezen van mening zijn dat de Liberalen een veel Canadesere partij zijn dan de Conservatieven. De waarden en normen van de Canadese samenleving zouden beter weergegeven worden door de Liberalen dan door de Conservatieven.

Canada wil zich kennelijk niet laten identificeren met een Trumpachtige manier van regeren. Dát zeker niet. En omdat de Conservatieven daar, gewild of ongewild, toch wel een beetje op lijken, zag men de aanhang kelderen en massaal overlopen naar een partij die zich als écht Canadees presenteert.

Heel slim van de Liberalen was ook dat ze precies op het juiste moment een nieuwe lijsttrekker hebben verkozen. De frisse wind, die er nu door de partij waait, die is meer dan welkom.

Intussen komen de Conservatieven maar niet af van dat Trump-imago. Bizar toch eigenlijk, dat de gebeurtenissen in het buurland zo’n weerslag hebben op Canada.