Zoals overal, zijn er ook in Canada huizen en tuintjes die er pico bello uitzien, maar er zijn er ook die aan het vervallen zijn of die gewoon niet onderhouden worden. We kijken eens naar de probleemgevallen.



Het is, op zich, vrij duidelijk dat een gemeentebestuur er als de kippen bij is wanneer een gebouw een gevaar vormt voor de veiligheid. Een verlaten gebouw kan vervallen als niemand zich erom bekommert. Veel huizen zijn van hout gemaakt, dus al snel is er ook dreigend brandgevaar. Verder kijkt men naar instortingsgevaar; als dat er is, dan neemt men ook stappen.

Een groot probleem is en blijft de daklozensituatie. Haast overal in Canada zijn die er bij de vleet. Als een dakloze dan toch een slaapplekje probeert te bemachtigen, is het niet onwaarschijnlijk dat men onderdak vindt in een verlaten gebouw. Zelfs als dat met schotten is dichtgetimmerd of als er een afweerhekwerk omheen staan, dan nog komen de mensen binnen; en dat kan gevaarlijk zijn.

De procedures die gemeentes moeten volgen zijn vrij eenvoudig. Eerst stuurt men er eens een BOA op af en wordt er een opruimopdracht gegeven. Soms helpt dat maar als de eigenaar niet zelf ingrijpt, dan heeft een gemeente al snel een beschikking op tafel om de boel in orde te maken. Het pand hermetisch afsluiten is dan een mogelijkheid maar af en toe kan er ook tot gedwongen sloop worden besloten.

Toch aardig, zou je denken, dat de gemeente er dan voor gaat zorgen. Maar zo is het ook weer niet. De kosten van de klus worden mooi bij de eigenaar gedeponeerd die een dwingende inschrijving op de waarde van het grondstuk krijgt. Betalen dus – doen ze dat niet, dan wordt het goed per opbod weggedaan ter vereffening van de schulden.

Af en toe komt het ook echt zover. Zelden schiet de gemeente eropin, maar dat kan toch gebeuren als er bijvoorbeeld grondvervuiling wordt aangetroffen. Ook dan moet de eigenaar natuurlijk gewoon betalen maar als er “helaas” niets te halen valt, dan komt de restschuld toch ten laste van de gemeenschap. Wel probeert men dat met alle macht te voorkomen.

In de meeste Canadese stedelijke gebieden hanteert men ook een “unsightly properties act”, ofwel een verordening die bepaalt wat wel fraai genoeg is voor de buurt en wat niet. Het klinkt betuttelend maar men verklaart het als zijnde in het algemeen belang. Want als er één persoon is die zijn huis en tuin helemaal laat gaan, dan trekt dat de waarde van de gehele buurt omlaag. Als men er zo tegenaan kijkt, dan is het ook een beetje logisch dat de meeste Canadezen instemmen met deze wet en de uitvoering ervan.

Wie bijvoorbeeld zijn gras een meter hoog laat staan of de tuin bezaait met afval, die kan bezoek verwachten van een gemeenteambtenaar. Dan krijgt men een bepaalde hoeveelheid tijd om de boel in orde te maken. Doet men dat niet, dan kan de gemeente het doen, uiteraard wel op dezelfde methode dat de rekening op het eigendom wordt gezet. Betalen dus, anders raak je je eigendom kwijt.

Af en toe past men deze verordening ook toe als mensen hun huis gruwelijk verwaarlozen met bijvoorbeeld afbladderende verf, loshangende goten, kapotte ramen of wie weet wat er allemaal kapot kan aan een pand. Het zal je maar overkomen!