Het is niet oké, niet nu en ook niet in Canada;
Grensoverschrijdend mannengedrag moet aangepakt worden.
De laatste jaren komen verkrachtingen enorm in het nieuws, wat er al snel toe leidt dat mensen menen dat er nu meer verkrachtingen zijn dan in het verleden. Is dat ook echt zo?
Het is zonder meer een feit dat verkrachting een gruwelijke misdaad is. Wie zo bezig is, moet terstond worden teruggefloten en, zo vinden velen, flink gestraft. Wat opvalt is dat de definitie van verkrachting is aangescherpt en dat tegenwoordig veel meer handelingen onder die noemer vallen dan voorheen.
Aanvankelijk gold het alleen maar als verkrachting wanneer een man zich met geweld van een vrouw bediende. Tegenwoordig is geweld niet meer vereist om aan de definitie te voldoen. Eigenlijk is alle seks waarbij geen uitdrukkelijke instemming geldt, een vorm van verkrachting of seksueel geweld.
De Engelse term hiervoor is “seks assault” maar er worden ook andere omschrijvingen gehanteerd die wij zouden vertalen als seksueel overschrijdend gedrag. Daar kan heel veel onder vallen. Afgezien van betasting, worden daar ook andere uitingen bijgeteld zoals ongepast taalgebruik, indringend kijken en een te geringe afstand bewaren. Overigens is de definitie opgerekt om ook in man-man situaties duidelijkheid te verschaffen – want daar kan het ook gebeuren.
Waar bijna iedereen het over eens is, is het gegeven dat het haast altijd een man is die de misdaad pleegt. Of zoals een Canadese schrijver recentelijk poneerde: “It’s not all men but it’s always a man”. We zouden kunnen menen dat het een mannenprobleem is en als we naar de basisinstelling van de man kijken, dan is dat natuurlijk ook zo.
Nog altijd wordt agressief gedrag bij mannen veelal getolereerd en eigenlijk ook verwacht. Wie gaat er op jacht? Wie voert de oorlogen? Het is iets aan het veranderen maar nog altijd stammen mannen af van de basisgedachte dat de primaire doelstellingen in het leven als volgt samen te vatten zijn: “Rape, kill land pillage”. Erg primitief natuurlijk; uit de oertijd.
Al heel lang wordt er flink opgetreden tegen de natuurlijk eigenschap van de man om anderen te doden. Wie dat doet, draait jarenlang de bank in. Met roof en diefstal is het eigenlijk ook al zo, ofschoon de straffen daarvoor minder zijn maar soms toch nog echt heftig. Goed zo, die problemen worden in ieder geval aangepakt.
Voor wat de verkrachtingen betreft, lopen we nog wat achter. Het wordt nog steeds, zo af en toe vergoelijkt. Och, het ligt nu eenmaal in de aard van de man om zo te handelen. Het is natuurlijk om het wijfje te bemachtigen. Ook erg grof is de gedachte dat vrouwen er om zouden vragen door zich niets-verhullend te kleden of provocerend op te treden.
Ook in Canada begint men in te zien dat het niet oké is dat mannen zich vergrijpen aan vrouwen. Op het werk, in de sport, in een culturele omgeving, bij de film, in de kerk, zelfs in de huiselijke sfeer … overal maken mannen hier nog misbruik van, met of zonder geweld. Ook in conservatief, ouderwets Canada moet dit nu gaan veranderen.
Onze voorzichtige conclusie moet wezen dat verkrachtingen altijd onderdeel van het leven zijn geweest. Gelukkig wordt er daarop nu ingegrepen. Het terugdringen van deze misdaad is echt een prioriteit.
