Na slechts enkele uurtjes vliegen, kunnen Canadezen heerlijk vakantie vieren op het subtropische eiland Cuba. Al decennialang geen velen ernaartoe en meestal tot grote tevredenheid.



Dit is enigszins opmerkelijk omdat Amerikanen er niet naartoe gaan, voornamelijk omdat er een embargo heerst – Cuba moet “gestraft” worden omdat het niet paste in het Amerikaanse kapitalistische wereldbeeld. Al sinds 1958 zijn de handelsbetrekkingen vrijwel nul en blijven de politieke spanningen tussen de twee landen aanzienlijk.

Maar Canada gaat nog steeds wél gewoon om met Cuba en dat resulteert in zo’n miljoen Canadese toeristen, elk jaar, die een weekje in de zon komen zitten. Vooral gedurende de barre wintermaanden willen veel Canadezen er wel eventjes tussenuit. Ze kunnen dan terecht is luxehotels waar ze vaak zoveel kunnen eten en drinken als ze maar willen. Echt vakantie dus, behoorlijk populair bij aanzienlijke bevolkingsgroepen; en nog vrij voordelig ook.

Dit jaar gaat het echter helemaal niet zo vlot. Er wordt een teruggang van wel 30% genoteerd, vergeleken met vorig jaar. Veel toeristen deinzen terug voor het slechte nieuws uit Cuba. Het grootste probleem lijkt te zijn dat de stroom er heel vaak uitvalt, wat allerhande zaken plotseling erg lastig kan maken. Ook komen er uitgebreide berichten binnen van voedseltekorten, problemen met vervoer en zelfs een oplopende criminaliteit.

De luxehotels hebben soms een eigen noodstroomvoorziening, maar ook die is afhankelijk van brandstof en daar is vaak moeilijk aan te komen, wat dan weer tot rantsoeneringen leidt. Wat voedsel betreft, blijft men ook schipperen. Vaak zijn bepaalde producten gewoon niet beschikbaar en moeten dan duur geïmporteerd worden om de veeleisende toeristen tevreden te stellen.

Het is vooral de uitgebreide berichtgeving die mensen doet aarzelen om naar Cuba te gaan. Er wordt wel gesteld dat de algemene economische ontwikkeling op het eiland al dertig jaar aan het teruglopen is. De schrijnende toestanden zijn niet leuk om te zien. Als toeristen zich buiten de omheining van het luxehotel begeven, voelen velen zich erg ontheemd.

Maar wat doen de Canadese wintertoeristen dan? We weten al wel zeker dat velen er niet over piekeren om naar de warmere staten in de VS te reizen; dit in verband met de grenstoestanden en de haatdragendheid die er daar nu gepropageerd wordt. Naar Mexico dan? Naar de Dominicaanse Republiek? Costa Rica? Jamaica? Keuze genoeg, zou je zeggen – en allemaal niet echt ver weg of plotseling peperduur.

Toch stellen Canadezen zich ineens vrij terughoudend op bij het bestellen van vakantiereizen. Wellicht heeft dit te maken met de algemene economische onzekerheid, zeker zoals die aangewakkerd wordt door Dictator Trump. Echt slecht gaat het toch niet in Canada – maar de mensen houden beslist meer de hand op de knip dan voorheen.

Daar komt natuurlijk ook bij dat voor velen de huisvestingskosten gigantisch omhoog zijn gegaan en trouwens ook eten en drinken. Canada is een duur land aan het worden; zo gaat al veel geld op aan gewoon thuisblijven.