Er zijn wel meer mensen die twee nationaliteiten hebben en ik ben er zo een. Ik bof daarmee want ik val daardoor in een uitzonderingscategorie. Maar voor velen kan dat helemaal niet.

Immers, zodra ik Canadees staatsburger werd, zou ik mijn Nederlanderschap hebben verloren. Die regel verviel toen ik met een Canadees in het huwelijk trad. Daarmee kwam ik in een uitzonderingssituatie terecht en dan zou het wel mogelijk zijn. Dat was ook het moment waarop ik het Canadees staatsburgerschap aanvroeg.

Na enkele jaren wilde ik vervolgens mijn Nederlandse paspoort gaan vernieuwen. Op het aanvraagformulier vulde ik naar waarheid in dat ik ook een andere nationaliteit had verworven. Nou, toen gingen ineens alle alarmbellen af op het Consulaat. Ik moest letterlijk bewijzen dat ik in die uitzonderingscategorie viel. Mijn paspoortaanvrage werd intussen gepauzeerd.

Ik moest aantonen wie mijn echtgenoot was, wanneer het huwelijk had plaatsgevonden en ook wanneer de Canadese naturalisatie plaatsvond. Het een en ander moest ook kloppen in de tijdslijn en alleen dan zou ik weer in aanmerking komen voor het Nederlandse paspoort.

Dat was even zoeken om alles in orde te krijgen maar het is wel gelukt. Als ik dat niet had kunnen bewijzen, dan was ik goed vastgelopen. Geen paspoort en eigenlijk ook geen staatsburger meer. Het zal je maar overkomen!

Het is nu allemaal goed. Enkele jaren daarna zijn we zelfs in Europa gaan wonen, wat opnieuw geen probleem was omdat tenminste één van ons de juiste nationaliteit daartoe had.

Want stel je voor, als je geen Nederlander meer bent, dan mag je ook niet in Duitsland, Ierland, Spanje, Griekenland ... noem het hele rijtje maar op ... gaan wonen. Een vreselijke gedachte!