Als de overheid een stuk grond nodig heeft, bijvoorbeeld voor het algemeen belang, dan kan dit ingenomen worden van een huidige eigenaar. Het is begrip is al heel oud.



Ook in Canada bestaat dit beginsel; het woord ervoor is "expropriation". In andere Engelstalige landen noemt men dit beginsel wel "Eminent Domain" of Compulsory Purchase". Om wegen te bouwen, bijvoorbeeld, komt het regelmatig voor dat er hele stukken grond worden afgenomen van een eigenaar. Er wordt een vergoeding voor betaald, alhoewel er vaak langdurig over geknokt wordt hoeveel die vergoeding zou moeten wezen.

Zojuist is er een geval van "expropriation"  naar voren gekomen in de stad St. John's (Newfoundland and Labrador) en daar worden grote vraagtekens bij gezet. Het gaat om een perceel in de binnenstad dat grenst aan een al langer bestaand oorlogsmonument. Er zou hier een groot plein of parkje gecreëerd moeten worden teneinde het monument beter tot zijn recht te laten komen.

Omdat een feitelijke onteigening best lang op zich zou kunnen laten wachten, heeft de overheid het op een akkoordje gegooid met de landeigenaren. Het betrof een groep advocaten die waarschijnlijk wel van wanten geweten hadden als het er om zou gaan hun eigen belangen te beschermen. De koopsom van het lapje grond werd vastgesteld op $2,3 Miljoen. Er wordt gesteld dat dit in goed overleg is geschied. Toch noemt men het een onteigening om aan te geven dat de overheid het hier zogenaamd voor het zeggen had.

Velen menen nu dat wij (want ja, wij zijn toch uiteindelijk diegenen die dit bedrag door belastingen zullen moeten ophoesten) lelijk beetgenomen zijn. De transactie is in alle stilte, achter gesloten deuren, tot stand gekomen. De overheid wilde namelijk met spoed dit perceel verkrijgen omdat er feestelijkheden gepland zijn voor 1 juli, Canada's nationale feestdag. De sussende uitdrukking ervoor is een "friendly expropriation".

Op het stuk grond stond een soort kantoorgebouw dat 14 jaar geleden afbrandde. Een ander deel van het terrein was al 10 jaar ongebruikt door een traditionele boekwinkel. Al met al heeft deze eigenaarsbelangengroep het slim aangepakt. Ze weten zich op slinkse manier, ten koste van de gemeenschap, aanzienlijk te verrijken.

En wat nu ook blijkt is dat één van de eigenaars een voormalig provinciaal premier is. Kennelijk is het ook in die kringen gebruikelijk om anderen een flinke hak te zetten als dat eens zo uitkomt.