Ooit was Frans de eerste "vreemde" taal die we op school leerden. Nou, die tijden zijn allang voorbij. Tegenwoordig begint iedereen liever met Engels.

Wat een moeilijke taal is dat toch, dat Frans - dat zullen er velen tegenwoordig zeggen. Zelfs het Duits, voor Nederlanders echt niet een bepaald moeilijke taal om de beginselen van onder de knie te krijgen, wordt nog maar hier en daar onderwezen. Zo is Frans echt achteraan het rijtje terechtgekomen, voor sommigen zelfs na Spaans of Arabisch.

Maar Frans is een prachttaal - daarover kun je het ook snel eens worden. Maar voor "ons", is en blijft Frans moeilijk. Wie zijn zinnen zet op een emigratie naar de Provincie Québec, die moet echt Frans spreken of althans snel kunnen leren. Immigratie is een stuk eenvoudiger in Québec dan in de rest van het land. Met andere woorden, als je Frans spreekt, dan ben je in het voordeel als je Canada permanent wilt binnenkomen.

De nieuwste taalwetten in de Provincie Québec, die zijn echter niet mals. Een van de vereisten is dat nieuwkomers ook werkelijk Frans leren, als ze het al niet spreken. Dat is nogal een dingetje als je uit een land komt waar men een taal spreekt die weinig verband houdt met het Frans. Veel vluchtelingen komen naar deze provincie en daar zitten dan bijvoorbeeld veel mensen bij die uit landen komen als Syrië, Afghanistan, Pakistan en Burundi. Ook voor hen geldt de verplichting Frans te leren. Daartoe krijgt men zes maanden. Als toegevoegd probleem merkt men op dat er nogal wat vluchteling-immigranten zijn die kunnen lezen noch schrijven, zelfs niet in hun eigen taal. Dan wordt Frans leren wel heel erg moeilijk.

Wat gebeurt er als die zes maanden verplichte leertijd over zijn? Dan wordt de immigrant afgesneden van overheidsdiensten in talen die niet-Frans zijn. Een enkele uitzondering wordt er eventueel gemaakt voor de zorg of noodsituaties. Maar verder: Frans spreken of je zoekt het maar

uit.

Dat dit problemen oplevert is al wel vrij duidelijk. De provinciale overheid heeft een studie laten doen naar de logica van deze verplichte taalomscholing. Bij de afdeling  "educational psychology" van de "Université de Montréal" zet men er grote vraagtekens bij hoe dit moet verlopen. Sommigen leren nu eenmaal moeilijk een andere taal. Velen zullen aan zes maanden studie niet eens genoeg hebben om zich de basiskennis van de taal eigen te maken. Het is ook verdorie geen gemakkelijke taal, dat prachtige Frans.

Mopperend heeft men het er al over dat hier sprake is van discriminatie. Daar zit wat in. Inderdaad zou het ondenkbaar zijn dat er soortgelijke wetten in Engelssprekend Canada konden worden afgekondigd.

Hoe je het ook keert of went, in Canada doe je er goed aan die tweede landstaal te beheersen. Dat geldt voor iedereen, zelfs voor geboren en getogen Canadezen, die dat advies trouwens ook over het algemeen in de wind slaan. De meeste Canadezen zijn nog altijd ééntalig. Het is zielig, maar waar.

Kom je naar Canada? Fris je Frans dan maar eens lekker op. Het biedt je beslist bijkomende voordelen in heel Canada, maar zeker in Québec. Sterker nog, in Québec is het pure plicht.