Het grappige woord "sapling" is de laatste tijd flink in het nieuws. Niet iedereen kent dat woord, zelfs in Canada hebben velen geen idee wat er mee wordt bedoeld.

Een "sapling" is niets meer of minder dan een heel jong boompje - nog voor het eigenlijk zelfs een boompje is. Een zaadje ontspruit al snel en kort daarna staat er een "sapling" die na enige jaren een boom is. Het woord is krachtig in het nieuws omdat Canada veel meer "saplings" nodig heeft. Door de ontbossing die ook in Canada al heel lang voortduurt, hebben we snel meer bomen nodig om te voldoen aan onze gestelde milieueisen.

Soms wordt het woordje “sapling” trouwens ook wel gebruikt om een jongeman aan te duiden maar dat is meer een grappig-bedoelde manier van zeggen.

Canada wil liefst twee miljard boompjes aangeplant hebben tot het jaar 2030. Dat is een aanzienlijke uitdaging maar om dat te bereiken moet er wel even flink uitgepakt worden. Dit jaar zijn er slechts 40 miljoen geplant. Dat aantal moet snel omhoog naar 300 miljoen per jaar om aan de gestelde eis van twee miljard boompjes te voldoen.

De federale regering heeft inmiddels aan "Natural Resources Canada (NRCAN)" opgedragen deze kwestie ook serieus door te zetten. Die zaadjes moeten de grond in zodat de "saplings" kunnen gaan groeien. Ofschoon twee miljard boompjes klinkt als een gigantische hoeveelheid, merkt NRCAN heel laconiek op dat dit ongeveer evenveel oppervlak is als die van Canada's kleinste provincie (PEI) maar dan twee keer. Hoe dan ook, plek zat om boompjes te planten want de kaalslag van wouden gaat al heel lang door. Het is dan ook de hoogste tijd daar wat aan te gaan doen.

De Canadese regering meent dat het nuttig is zoveel boompjes te planten om de klimaatverandering te bestrijden en vooral ook de biodiversiteit te stimuleren. Linksom of rechtsom komt het op hetzelfde neer: meer bomen, dat is goed voor het milieu.

Ofschoon het nu wel een duit zal kosten om die zaadjes te doen ontkiemen en trots wouden vol "saplings" te krijgen, kun je er ook wel van overtuigd zijn dat er een lange-termijn plan aan vast zit. Wie nu bomen plant, heeft over enkele decennia hout dat verwerkt kan worden. Daar kunnen huizen van gebouwd worden, industrieproducten gemaakt, energie mee opgewekt en wie weet wat er tegen die tijd nog allemaal voor mogelijkheden zullen zijn. Die onschuldige "saplings" nu, dat is een gegarandeerde spaarrekening voor later.

Echter, Canadese regeringen staan er niet om bekend dat ze ver naar de toekomst willen kijken. Men ziet meestal niet verder dan tot aan de volgende verkiezingen. Is er hier dan nu iets opmerkelijks aan de hand? Laten we het hopen ... de toekomst is immers van ons allen.