Zoals in veel andere rijkere landen, worden er ook in Canada veel tijdelijke werknemers uit andere landen aangetrokken om bepaalde slecht-betaalde klussen uit te voeren.

Veelal gaat het dan om ongeschoold werk dat ook nog eens vies, saai, vervelend, gevaarlijk en vooral ook zwaar is. Daar kennen wij het woord gastarbeiders nog wel voor - ofschoon er tegenwoordig wat mildere omschrijvingen voor gebruikt worden. Momenteel zegt men in Canada daartegen: "Temporary Foreign Workers for low-wage jobs".

Al jaren gebruikt men daarvoor de "LMIA-application" (Labour Market Impact Assessment) die er op toeziet dat de banen naar de juiste aanvragers gaan. Meer bepaaldelijk wil men er voor zorgen dat er geen banen van Canadezen worden weggenomen, die dan vergeven worden aan mensen uit verre, vreemde, enge landen. Om toestemming te krijgen voor het binnenbrengen van zo'n werknemer, moet de provincie eerst instemmen en dan ook de federale dienst die daarover gaat.

Al enkele maanden rommelt het dienaangaande in de provincie Québec. Men is ervan overtuigd geraakt dat het niet echt zo bevorderlijk is voor de plaatselijke economie als er baantjes worden vergeven aan buitenlanders. Niet alleen komen Canadezen zo moeilijker aan de bak, men ziet inmiddels ook dat deze buitenlanders zo veel mogelijk van hun verdiensten terugsluizen naar hun land van herkomst. Dat geld wordt dan onttrokken aan de plaatselijke economie. Daar wilde men wel een stokje voor steken.

Ineens heeft men nu officieel besloten om in het gebied rond Montréal geen LMIA-aanvragen in behandeling te nemen. Het gaat dan om banen waarvoor $26 per uur wordt betaald of minder. Die zijn, na dit besluit, alleen nog toegankelijk voor diegenen die zich reeds in Canada bevinden. De hoofddoelgroep, zo zou je denken, is de groep Canadese staatsburgers, al hebben immigranten met de juiste papieren natuurlijk ook dezelfde rechten.

Het bekende probleem waar men tegenaan zal lopen is dat veel Canadezen hun neus ophalen voor dit soort baantjes. Dat is men niet meer gewend. Een beetje Canadees gaat studeren na zijn "high school" om vervolgens uitzicht te willen hebben op bijvoorbeeld een kantoorbaan. Of een leidinggevende betrekking. Of om als zelfstandige carrière te gaan maken.

Wie er dan de fabrieksvloer zal moeten boenen of de ovens aanjagen, om maar wat treffende voorbeelden te geven, dat is niet helemaal duidelijk. Heel graag natuurlijk vooral échte Canadezen. En omdat het Québec is, dan toch liefst diegenen die al vloeiend Frans spreken. Zou dit wel gaan lukken?