Ook in Canada komt het voor dat mensen geen federale belastingaangifte doen, ofschoon ze dat eigenlijk wel zouden moeten doen. De redenen waarom mensen dat zo doen, die lopen nogal uiteen.

Je zou misschien vooral denken aan mensen met een flink inkomen die vrezen dat ze aanzienlijk aangeslagen zullen worden als ze hun belastingaangifte indienen. Die groep is echter bijzonder klein. Dat is ook logisch want als je ooit tegen de lamp loopt, dan moet je boete betalen en flink rente ook. Bovendien kom je op de rode lijst terecht, wat min of meer betekent dat je extra intens in de gaten gehouden zult worden. Allemaal erg onaangenaam – dus men wil dat liever voorkomen.

Er zijn mensen die geen aangifte doen in alle inkomensgroepen, maar het meest voor de hand liggend is dat het vooral de minder gefortuneerden zijn die geen aangifte doen. Ook dat is een probleem maar in principe niet voor de overheid – als er althans geen belastingschuld is. Het probleem ligt juist bij diegenen die aanzienlijke toeslagen mislopen doordat de overheid geen belastingdossier over hen heeft. Want wie geen aangifte doet, heeft geen recht op inkomensafhankelijke toeslagen.

Die toeslagen zijn er in alle soorten en hoeveelheden. De kinderbijslag is er een van, de gezinstoeslag, de BTW-toeslag, bepaalde subsidies voor zorg en ook allerhande provinciale toeslagen die weer gekoppeld zijn aan de federale. Al met al kan het om duizenden Dollars per jaar gaan. Als de situatie zo jaren voortduurt, beloopt de schade zelfs tienduizenden Dollars voor sommigen.

Aanvankelijk zei de federale belastingdienst dat dit jouw probleem was – immers je moet zelf maar actie ondernemen als je dat geld wilt ontvangen waar je recht op hebt. Een eenvoudige belastingaangifte levert zo erg veel geld op, dus als jij weigert die stap te nemen, dan is dat eigen schuld, dikke bult. Zo dacht men althans heel lang over dit probleem.

Inmiddels is men het eens goed gaan onderzoeken wat er precies achter zit dat zovelen geen aangifte doen. Daar schuilen vaak heel andere problemen achter: een verstandelijk probleem, bijvoorbeeld. Of een taalprobleem. Soms is ook de leeftijdsomstandigheid een factor. Men gaat er inmiddels van uit dat het eigenlijk veelal helemaal geen kwaaiigheid is waarom men geen aangifte doet. Zo is het gekomen dat men dit liever als een sociaal probleem wil zien waarvoor er vast en zeker oplossingen zijn.

Al jaren geleden is de federale overheid begonnen met gratis belasting-aangifte-klinieken. Daar kun je gratis hulp krijgen bij het invullen van je belastingen. Daar maken inmiddels zo’n 600.000 Canadezen gebruik van. Maar nog vallen er miljoenen Canadezen buiten de boot, zo stelt men vast. Ruim 10% van Canada’s inwoners doet geen aangifte.

Men wil nu gaan proberen om in deze groep door te tasten met een meer actieve benadering. Moderne computertechnologie moet daar dan bij helpen. Al je inkomen wordt, in principe, namelijk dankzij je belastingnummer reeds doorgegeven aan de dienst. Zo weet men dus eigenlijk al wel waar de pijngevallen zich bevinden. Daar moet men op af gaan, zo stelt men nu.



Enorm gemopperd wordt er in Canada over die vreselijke belastingen – ja dat is misschien overal wel zo. Maar intussen laat de belastingdienst zich in deze toch van de meer menselijke kant zien. Men wil iets gaan doen, voor de mensen. Dat klinkt vrij positief!