Een eigenlijk heel interessant rapport komt er uit de provincie Manitoba waar men eens grondig heeft onderzocht wie het nu eigenlijk zijn die naar de "Food Bank" komen.

In deze kille provincie heeft men de Food Bank een vlotte naam gegeven: "Harvest Manitoba".  Daarmee zinspeelt men op het landelijke imago dat deze provincie toch altijd nog heeft, ofschoon velen in de grote steden wonen en dan vooral in Winnipeg waar 2/3 van de gehele provinciale bevolking alleen al woont. De onderzoeksvragen waren bedoeld om inzicht te krijgen in de omstandigheden van de gebruikers.

Het is duidelijk dat het vooral de minder bedeelden zijn die hun toevlucht nemen tot het Food Bank systeem. Ruim 80% van de ondervraagden geeft aan rond te moeten komen met minder dan $20000 per jaar - en dat is ver onder de armoedegrens in Canada. Opvallend was verder dat het merendeel van de ondervraagden vrouwelijk is en dat zou ermee te maken kunnen hebben dat meer mannen dan vrouwen full-time werk kunnen vinden hier. Logisch is het dan ook dat je met een part-time baan niet genoeg inkomen kunt produceren om rond te komen.

De leeftijd van de ondervraagden is breed maar het valt op dat er een piek is zo rond de 50. In Canada wordt redelijk gezorgd voor behoeftige ouderen met allerlei toeslagen die vaak niet beschikbaar zijn voor mensen in de andere leeftijdsgroepen. Wie dan langdurig ziek wordt of anderszins in de penarie geraakt, die kan er nog lelijk voor komen te staan.

Een recent probleem is ook veroorzaakt door de pandemie. Veel moeders konden niet gaan werken omdat de kinderdagverblijven moesten sluiten. De terugval in inkomen leidt dan weer tot een grotere navraag bij de Food Bank.

Opvallend is dat veel cliënten van de Food Bank er ook als vrijwilliger werken. Dit geeft mensen misschien het aangenamere gevoel dat ze er iets voor doen en niet zomaar een aalmoes aannemen. Dan werkt men een aantal uur (er is altijd genoeg te doen) om vervolgens met een tas verse groente en brood huiswaarts te keren.Toch geven velen graag toe dat de stap om naar de Food Bank te gaan erg groot was.



Eerst ging men misschien bij derden geld proberen te lenen om rond te komen, verkocht men spullen of liet schulden verder oplopen. Om dat kleine beetje hulp te aanvaarden is niet gemakkelijk. Velen hongerden dan liever eerst een aantal dagen per week alvorens toch te durven aankloppen.