Eén van de meest besproken onderwerpen in bijna geheel Canada, dezer dagen, is de inflatie. De kranten staan er vol van en het nieuws ook. Met elkaar praten mensen hier ook vaak en graag over.

Er zijn twee onderwerpen die daarbij graag worden aangehaald. Natuurlijk vooral de prijs van de benzine. Canadezen hebben een absolute auto-obsessie dus als er ook maar iets aan de gang is op dat vlak, dan staat men massaal op de barricades. Schandalig vindt men het dat benzine zoveel duurder is geworden, het is toch een eerste levensbehoefte? Dat het product nog altijd stukken goedkoper is dan in de meeste beschaafde landen, dat interesseert niemand. Het is 50% duurder dan twee jaar geleden. En dan doet nu flink pijn.

Een ander onderwerp is de prijs van producten bij de kruidenier. Eieren, brood, vlees en een boel andere dagelijkse producten zijn flink omhooggegaan in prijs. Dat gaat dan maar met een kwartje of een dollar tegelijk, maar het zorgt er wel voor dat een mandje met aankopen ineens flink duurder is.

Overigens zijn het vooral houtproducten die echt in prijs omhoog zijn geschoten. Een lat kost dit jaar misschien wel drie keer wat die vorig jaar kostte. Maar daar klaagt niet iedereen continu over want het betreft alleen diegenen die ermee te maken hebben.

Inmiddels schijnt de hausse voorbij te zijn - de meeste economen melden dat er al weer prijsverlagingen te melden zijn op verschillende terreinen. Zo is benzine hier en daar weer wat in prijs verlaagd en de stookolie (voor de verwarmingen) ook. In de winkels zijn vlees, dranken en bakkerijproducten misschien ook voordeliger aan het worden. Dat is echter moeilijker te meten omdat er zoveel soorten en kwaliteitsverschillen zijn. Zelfs producten bij de hobby/bouw-markt schijnen iets minder duur te zijn nu.

En zo komt het dat de economen er van uitgaan dat de piek van de prijsspiraal nu wel bereikt zou kunnen zijn. Het zijn ook wel drie heel erg rare jaren geweest. We moeten niet vergeten dat de prijzen heuselijk omlaag gingen gedurende Corona. Dat had te maken met een sterk verminderde consumentenvraag. En ja, zo werkt het wel in het kapitalisme. Meer vraag zoals nu? Hogere prijzen.

Met de vrees voor een recessie verwacht men dan ook dat de vraag weer zal afnemen. Daarmee zouden de prijzen weer onder negatieve druk kunnen komen staan. We zullen het nog meemaken, misschien?