Wie als buitenlander (immigrant) een bepaalde tijd in Canada heeft gewoond, zou wellicht Canadees willen worden. Daar zitten enkele voordelen aan maar soms ook wel enkele nadelen.

Het gaat niet vanzelf om Canadees te worden: je moet het aanvragen. Bovendien wordt er tegenwoordig een flinke bijdrage gevraagd in de onkosten die de Canadese staat moet maken om jouw aanvrage te verwerken. Momenteel bedraagt het tarief $630 voor volwassenen en $100 voor een kind.

De procedure is veel duurder in de VS (ruim $700) en dat zijn dan ook Amerikaanse Dollars, dus zo’n 40% meer waard. Overigens is Nederland nog weer veel duurder (zo’n €1100) maar voor een naturalisatie met een partner tegelijk, komt er slechts €300 bij, raar genoeg.

In België is dat tarief trouwens slechts €150 en ook in Duitsland is men niet zo hebberig: het kan daar voor €255; eigenlijk allemaal erg raar dat die tarieven overal zo heel anders liggen.

Om Canadees te “mogen” worden, moet je aan een aantal voorwaarden voldoen. De belangrijkste is wellicht dat je gedurende de afgelopen vijf jaar ten minste 1095 dagen (drie jaar, dus) in Canada hebt gewoond en ook werkelijk in Canada aanwezig was.

Men zoekt na of je gedurende die vijf jaar ook netjes belastingaangifte hebt gedaan (opnieuw voor ten minste drie uit vijf jaar) en er wordt op verschillende manieren naar je strafverleden gekeken. Als je een “removal order” hebt gekregen, dan kun je bijvoorbeeld geen staatsburger worden.

Leuker is dat je moet aantonen Frans of Engels te spreken, maar als je 55 of ouder bent, dan vervalt die regel. Bovendien moet je aantonen voldoende bekend te zijn met Canada en dat je de verantwoordelijkheden en vereisten voor het staatsburgerschap goed begrijpt. Opnieuw wordt er een uitzondering gemaakt voor 55-plussers maar dat wordt van geval tot geval bekeken.

De gehele procedure is behoorlijk gestroomlijnd in Canada, wat geen wonder is want men heeft er uitgebreid ervaring mee. Elk jaar komen er zo bijna een kwart miljoen Canadezen bij.

Toch duurt het een flink tijdje voordat alle stappen van de aanvrage zijn doorlopen en alle punten op juistheid zijn gecontroleerd. Er wordt aangeraden rekening te houden met een wachtperiode van zeven maanden maar het kan veel langer zijn als er bepaalde onregelmatigheden in de aanvrage zijn geslopen. Het kan trouwens ook veel minder zijn als er speciale omstandigheden zijn, zoals een lopende aanvrage voor een bepaalde baan waarvoor staatsburgerschap een vereiste is.

Hoe dan ook, er wordt in Canada best een punt van gemaakt om de verlening van het staatsburgerschap op gepaste manier te vieren. Je moet bijvoorbeeld de “Oath of Citizenship” uitspreken: I swear (or affirm); That I will be faithful; And bear true allegiance; To His Majesty King Charles the Third, King of Canada; His Heirs and Successors; And that I will faithfully observe; The laws of Canada; Including the Constitution; Which recognizes and affirms the Aboriginal and treaty rights of First Nations, Inuit and Métis peoples; And fulfil my duties as a Canadian citizen.

Als je heel erg boft, mag je de ceremonie doorlopen op Canada Day (1 juli); dan kun je jezelf later wellicht op TV terugzien. Als er zo ineens duizenden mensen de eed uitspreken en het volkslied zingen, dat heeft toch wel wat.