Het komt regelmatig voor in Canada dat de stroom uitvalt. Soms is dat maar voor eventjes, hier en daar is dat urenlang of zelfs dagen achterelkaar. Hoe gaat men daarmee om?

Doordat de stroomdraden in bijna geheel Canada bovengronds hangen, is het een te verwachten probleem dat er een lijnbreuk optreedt. Vooral tijdens zwaar weer (wind, sneeuw, ijs) knappen de belendende bomen al snel en vallen dan pardoes op een stroomdraad. Die kunnen daar vaak niet tegen en breken. De stroom valt dan uit, soms in een vrij groot gebied.

Je moet er misschien even over nadenken wat het allemaal niet meer doet als de stroom uitvalt maar dat is uiteindelijk eigenlijk bijna alles. Ja, het licht valt uit, dat is meteen duidelijk. Maar ook de verwarming doet het meestal niet meer en de drinkwatervoorziening kan platvallen, zelfs eten koken kan lastig worden. De koelkast, de telefoon, je mobieltje, de TV … het leven valt echt goeddeels stil.

Winkels moeten dicht, het betaalverkeer loopt vast, benzinestations kunnen niet meer pompen, bedrijven kunnen niks meer en zelfs ziekenhuizen hebben het moeilijk omdat een noodaggregaat ook maar beperkt is. Zelfs de brandweer kan in moeilijkheden komen. Vaak zijn de wegen versperd door gevallen bomen, dus ook politie en ambulance komen er soms niet door.

Toch is Canada er vrij goed op ingesteld want het komt vrij vaak voor. Velen hebben thuis een warmtebron die ook draait zonder stroom, zoals een houtkachel of een gaskachel. Vaak kunnen mensen ook wel wat koken. Iedereen heeft zaklampen klaarliggen, kaarsen of andere noodverlichting. Veel Canadezen houden ook wat contant geld op zak wat erg handig kan zijn tijdens dit soort calamiteiten.

Vooral in de wat afgelegere gebieden kan een stroomuitval wat langer duren, soms zelfs wel dagen. Dat is ook logisch, want de reparatieploegen zorgen er allereerst voor dat de gebieden met meer mensen snel weer aangesloten worden. Pas dan waaiert men uit en worden de kleinere plaatsen geholpen.

Vaak komt het in dat soort woonplaatsen ook wel op een soort solidariteit aan. De buren letten een beetje beter op elkaar. Wie zich bijvoorbeeld realiseert dat het oudere echtpaar verderop zonder eten, drinken en warmte zit, die zal daar al snel op afgaan om de helpende hand te bieden. Ook wie een kettingzaag heeft klaarliggen, die is graag gezien. Afgesloten wegen worden zo snel weer gangbaar gemaakt en velen kunnen wat gratis haardhoutjes ophalen.

Intussen smeedt men wel plannen om dan toch maar de stroomdraden ooit ondergronds te verleggen, zoals elders in de wereld al heel lang gewoon is. Maar als dan blijkt dat het niet gratis is (integendeel zelfs), dan stranden dat soort plannetjes al weer snel.



Het is en blijft een aparte ervaring om een langdurige stroomonderbreking mee te maken. Voor velen in Canada is het verder een heel gewone gebeurtenis. Enkele keren per jaar is het doodleuk weer prijs. Het hoort er gewoon bij!