De meeste Canadezen zal het een zorg wezen dat er zoveel armen op straat leven. "It's not my problem". Anderen denken dat het misschien gewoon dikke-bult, eigen-schuld is.

Hoe dan ook, het valt niet te ontkennen dat er ontzettend veel mensen in Canada geen dak boven hun hoofd hebben. Door het ontbreken van behoorlijke opvang, slapen er velen op straat. Het is de gewoonste zaak van de wereld - haast niemand raakt ervan overstuur.

Toch heeft de groep "Hamilton Homeless Mortality Data Project" er eens werk van gemaakt om te zoeken hoe het eigenlijk zit met de overlevingskansen van mensen die op straat leven. In de middelgrote stad Hamilton (ongeveer 525.000 inwoners) heeft men vastgesteld dat er 92 mensen op straat zijn overleden omdat ze geen dak boven hun hoofd hadden. De meetperiode was 24 maanden.

Men stelde ook vast dat de gemiddelde leeftijd bij overlijden op 42 lag. Dat is ongeveer de helft van de gemiddelde levensverwachting van Canadezen. De groep stelt dan ook dat het de hoogste tijd is om eens intens naar dit probleem te kijken.

Toch zijn er wel dienstverleners die op deze verwaarloosde groep moeten letten. Bij "Health and Social Services" is men echter zwaar overwerkt. Het is zo'n overheidsgroep waarop telkens wordt gekort om de gemeentelijke en provinciale budgettering weer een beetje te doen kloppen.

Dat het ongemakkelijk is om op straat te leven, dat moge duidelijk zijn. Dat het ook behoorlijk dodelijk is, wordt zelden echt bekeken. Mensen sterven door de kou, ondervoeding, ziekte, geweld, zelfdoding of een combinatie van factoren. Het ziet er eigenlijk niet naar uit dat dit probleem beter zal worden.

Helaas vinden veel Canadezen het eigenlijk wel prima zo. Weinigen durven het publiekelijk te zeggen maar velen denken het: elke overleden daklozen is één oplossing van één probleem. Want tja, daklozen zijn niet goed voor de economie. Die kosten alleen maar geld.