Zoals misschien wel bekend, houdt Canada nog altijd graag vast aan drankwetten die soms al meer dan 100 jaar oud zijn. Want ja, de bevolking moet dwingend in het gareel gehouden worden.

Inmiddels wordt er vanuit allerlei hoeken toch wel geprotesteerd tegen wetten, regeltjes en vergunningen die archaïsch overkomen. Zakenlui vinden dat ze zo erg gehinderd worden in de uitoefening van hun werk. De regels zouden versoepeld moeten worden ter bevordering van het vrije ondernemerschap aan de ene kant en het vrije vertier van de bevolking langs de andere kant.

Laten we eens kijken naar de provincie British Columbia waar de regelingen zojuist ernstige kritiek hebben gekregen. Er bestaan in deze provincie zo’n 6000 “food primary licences” wat zoveel wil zeggen dat de voornaamste bestemming van het horecabedrijf is om kant en klaar eten te serveren. Er zijn ook zo’n 1800 “liquor primary licences”, waar de voornaamste bestemming is het serveren van alcoholische dranken.

Hield het daarmee maar op – want de regelingen zijn vaak idioot specifiek. Zo werd recentelijk een Grieks restaurant beboet met liefst $10.000 omdat men in de eetzaal had toegestaan dat de gasten begonnen te dansen. Dat komt in Griekenland wel vaker voor maar dat mag niet zomaar in British Columbia. Daar heb je een aparte vergunning voor nodig. Een dansvergunning.

Of wat te zeggen van een restaurant waar de eigenaars hadden toegestaan dat men een liedjesfeest hield (een zogenaamde Karaoke). Tot overmaat van ramp werden er ook te laat op de avond nog dranken geserveerd. Het bedrijf kreeg dubbel straf. Afgezien van de boete van $10.000 moet de tent ook drie weken lang op slot, wat natuurlijk nog aanzienlijk meer kost dan alleen die $10.000.

Het provinciaal bestuur van British Columbia legt desgevraagd uit wat men bedoelt: "liquor is a regulated substance that can have detrimental social and health impacts, and B.C.'s licensing framework is designed to balance business interests with public safety and community well-being."

De betreffende ambtenaren laten weten “that they are currently reviewing liquor licence classes to better reflect a risk-based model and balance industry needs with public health and safety risks." Er wordt dus veel op papier gezet en er wordt graag met dikke woorden en lange zinnen gesmeten.

Intussen heeft Vancouver een beetje de bijnaam van “no-fun city” gekregen doordat alle horeca verplicht om twee uur ’s nachts dicht moet. Zo is het al jaren en er is nog altijd grote weerstand om daar wat aan te gaan veranderen. En toch daagt het nu aan de horizon dat een openstelling tot liefst drie uur ’s nachts misschien toegestaan zou kunnen worden – voor bepaalde bedrijven die de juiste vergunning weten binnen te halen.

In British Columbia kijkt men verongelijkt naar hoeveel soepeler de regeltjes zijn in andere provincies. Maar dat is slechts schijn. Overal heeft men drankcommissies en overheidslichamen die erop blijven toezien dat de burgerij in toom wordt gehouden. En misschien is dat, voorlopig, maar goed ook.

Wat wie het drankgebruik in Canada beziet, die merkt al snel op dat velen terstond tot drankmisbruik overgaan als het even mag. Kennelijk staan beperkingen en de drang tot overmatig gebruik in elkaars verlengde. Los dat maar eens op!