Podatki w Kanadzie
Raj podatkowy dla niektórych
W kraju, w którym nie ma podatku od majątku, podatku od motocykli, podatku od darowizn i podatku od spadków, dobrze się żyje.
Istnieją jednak pewne formy opodatkowania, z którymi spotyka się wielu przybyszów.
Częstą skargą jest wysokość OZB (podatku od nieruchomości); „Podatek od nieruchomości”. W Kanadzie jest to kwota absurdalnie wysoka, bo jest to główne źródło dochodu gmin. Niektórzy płacą 10 000 dolarów rocznie, niektórzy nawet więcej. Co więcej, podatek ten może znacznie wahać się z roku na rok.
Różnice w opłatach są czasami tak duże, nawet między sąsiadującymi gminami, że mogą mieć wpływ na wybór mieszkania.
Każda osoba, która dokona zmian w swoim domu (na przykład dobuduje garaż), zostanie natychmiast obciążona tym podatkiem.
Podatek dochodowy składa się z części prowincjonalnej i części federalnej
Stan, w którym mieszkasz, może mieć znaczenie sięgające tysięcy dolarów rocznie w przypadku podatku dochodowego.
W Kanadzie nie ma odliczeń odsetek od kredytu hipotecznego ani teoretycznej wartości czynszu. System podatkowy wydaje się prostszy, ale komplikuje go fakt, że cechy prowincjonalne są tu i ówdzie wykorzystywane jako prawdziwe konie pociągowe.
Nie ma praktycznie żadnych ogólnych odliczeń, a nawet jeśli istnieją, rzadko kiedy warto z nich korzystać. Jeśli to zrobisz, możesz spodziewać się kontroli inspektora.
Wielu imigrantów prędzej czy później doświadczy zysków kapitałowych, które w Kanadzie często podlegają opodatkowaniu. Zasady czasami mogą być irytujące.
Przykładowo w przypadku śmierci wszystkie aktywa wyceniane są tak, jakby zostały sprzedane z zyskiem, i odpowiednio opodatkowane.
Istnieją również pewne nieprzyjemne zasady dotyczące „zmiany sposobu użytkowania”. Na przykład, jeśli wynajmiesz dom wakacyjny, a następnie sam się do niego wprowadzisz, będziesz miał do czynienia z tą zasadą. Wówczas przedsiębiorstwo zostanie opodatkowane tak, jakbyś je sprzedał.
Podatek od zysków kapitałowych już doprowadził wielu ludzi do rozpaczy.
Denerwujący „podatek od sprzedaży”
Stałym punktem irytującym jest „podatek od sprzedaży”, który zawsze jest naliczany później. Podane ceny są zazwyczaj cenami netto. W każdej prowincji Kanady obowiązują inne zasady dotyczące podatku od sprzedaży, także dla przedsiębiorców.
Uderzające jest to, że „podatek od sprzedaży” jest najwyższy w najbiedniejszych prowincjach, a najniższy w najbogatszych.
Dotyczy to także wielu innych podatków, które są najwyższe tam, gdzie ludzie mają najmniej. Wiele osób jest tym bardzo zirytowanych, ale politycy nie potrafią nic z tym zrobić. Właściwie tak było zawsze.
Możesz również przeczytać rozdział poświęcony „chciwości” (link).